رییس انجمن هنرهای نمایشی استان یزد:
تلاش می کنیم میزبان خوبی باشیم
استان یزد از روز پنج شنبه ۱۴ دی ماه سال ۹۶ برای سومین سال پیاپی میزبان و برگزار کننده ی جشنواره ی تئاتر فجراستانی است. به همین مناسبت با محمدرضا صاحب جلال -رییس انجمن هنرهای نمایشی استان- گفت و گوی کوتاهی داشتیم که در پی آمده است.
به گزارش تئاتر یزد؛ با رییس انجمن نمایش یزد، پیرامون نمایش های شرکت کننده در جشنواره و اجرای نمایش های فجر استانی در شهرستان های یزد گفت و گو کردیم:
- پیش از هر چه چیز بفرمایید با توجه به مشکلات گوناگونی مانند کمبود بودجه و حتی فرصت کمی که برای برگزاری این جشنواره داشتید، چه شد که پیشنهاد تهران را برای برگزاری سومین جشنواره تئاتر فجر استانی، پذیرفتید؟
برگزاری جشنواره فجر استانی فرصتی خواهد بود تا تاتری های یزد بتوانند از رویداد های استان های دیگر با خبر شوند و به گونه ای سطح کاری خودشان را با چند استان هم جوار محک بزنند. از این رو دیدم از دست دادن این فرصت بواسطه مشکلات مالی دلیل محکمه پسندی نیست؛ البته داستان بودجه و اوضاع مالی چندین سال هست که گریبان تئاتر را در سراسر کشور گرفته است ولی به نظرم این نباید مانعی برای برگزار نکردن این گونه رویدادها بشود.
گویا امسال قرار است، شهرستان های استان نیز بخشی از میزبانی جشنواره را به عهده بگیرند؛ این طرح از کجا آمد؟
ما در سراسر استان ظرفیت هایی داریم که بلااستفاده مانده و تمام رویدادهای تئاتری متمرکز شده در مرکز استان؛ این یکی از دلایلی است که در جشنواره به شهرستان ها پرداختیم. دیگر اینکه برای همه گیر شدن تئاتر گفتیم شاید گروه تئاتری که از خارج از استان آمده و برگزیده تئاتر فجر هست دلیلی باشد که تماشاگر بیشری را به سالن های تئاتر بکشانیم. البته این طرح پیشنهاد دکتر دهقان هراتی معاونت هنری اداره فرهنگ و ارشاد یزد بود.
یزد میزبان چند گروه نمایشی است و نمایش ها در چه سالن هایی اجرا می شوند؟
امسال میزبان 5 گروه نمایشی هستیم که در سالن های فرهنگ مهریز، فرهنگ اردکان، سالن اصلی تالار هنر یزد و پلاتوی تالار هنر یزد اجرا خواهند داشت.
آیا برنامه جنبی دیگری هم در حاشیه جشنواره اجرا خواهد شد؟
تا الان برنامه که جنبی نداریم، چون بیشتر هدف و کوشش مان بر این بوده بتوانیم میزبان و برگزار کننده خوبی باشیم.
به نظر شما، فلسفه و چرایی برگزاری جشنواره های تئاتر فجراستانی چیست؟
همین طور که در شعار امسال جشنواره آمده، هم اندیشی تئاتر ایران شاید وسیله ای باشد برای تبادل اندیشه.
سخن پایانی؟
اگر دلسوز تئاتر هستیم و اگر تئاتر را فرزندی می دانیم که سالیان عمرمان را برایش گذارده ایم و به عنوان دغدغه می دانیم باید در صحنه باشیم باید نگاهبانش باشیم و دلسوز خانه پدر میخواهد به قول بزرگی وقتی فرزندی خلاف می کند پدر که نمیگذارد از خانه برود.