می خواهم خاطره‌ی خوشِ کودکیِ آدم بزرگ‌های آینده باشم!

به گزارش تئاتر یزد؛ محسن اکرمی، هنرمند جوانی است که شیفته ی نمایش عروسکی و دنیای عروسک‌هاست. او به تازگی با کارگردانی نمایش عروسکی «رویای پرومته» به بخش تجربه‌ی هفدهمین جشنواره بین المللی عروسکی تهران- مبارک که با دبیری مرضیه برومند از یکم تا هفتم شهریور ماه 97 در تهران برگزار می‌شود، راه یافته است.

اکرمی و گروهش، نخستین گروه نمایشی از یزد به شمار می روند که تاکنون توانسته اند به مرحله پایانی این جشنواره راه پیدا کنند، به همین مناسبت با اکرمی گفت و گویی کرده ایم که در ادامه می خوانید.

 

۱- لطفا خودتان را کامل معرفی کنید؛ زادگاه، سن، رشته و مدرک تحصیلی، کار کنونی، تخصص هنری؟

محسن اکرمی هستم، سال 1358

در ابرکوه متولد شدم؛ دانش آموخته ی رشته علوم اقتصادی، گرایش بازرگانی از دانشگاه آزاد یزد هستم. نزدیک به 14 سال است که مربی کانون پرورش کودکان و نوجوانان یزد هستم. عمده فعالیتم در تئاتر کودک، نمایش خلاق و نمایش عروسکی ست.

 

۲- چه زمانی سراغ کار نمایش عروسکی رفتید، چرا و چگونه؟

فعالیت نمایش عروسکی را با ورود به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کردم، دنیای عروسک ها مرا مجذوب خود کرد. فرصت های شغلی خوبی که با توجه به رشته تحصیلی ام، پیش آمد، همه را رد کردم! برق نگاه بچه ها و جادوی عروسک ها مرا شیفته خودش کرد. تصمیم گرفتم خاطره ی خوشِ کودکیِ آدم بزرگ های آینده باشم.

 

۳- نخستین کار عروسکی شما در مقام کارگردان؟

سال  84 نمایشی با نام «خانه ای بزرگتر» نوشته حسن دولت آبادی در کانون کار کردم.

 

۴- آیا نمایش عروسکی برای مخاطب بزرگ سال هم کار کرده اید؟

بله. اما بیشتر کارها برای مخاطب کودک و نوجوان بوده است. همین «رویای پرومته» بزرگ سال را مخاطب قرار می دهد.

 

۵- چه دوره هایی را در این زمینه گذرانده اید؟

ورکشاپ ها و دوره های تخصصی زیادی با اساتید داخلی و خارجی، ورکشاپ های تئاتر کودک، تکنیک های گوناگون عروسک سازی، نمایش خلاق، بداهه پردازی، طراحی صحنه عروسکی و ... با اساتیدی چون پروفسور کریستل هافمن، پرویز برید، حسن دولت آبادی، فلورماری فئونتس، حسن داد شکر، اردشیر صالح پور و بسیاری از اساتید بزرگوار که آموختن در محضرشان، بخشی از افتخاراتم بوده و هست.

 

۶- چرا راهی یزد شدید؟

از همان آغاز کارم در یزد که سال 1383 بود، احساس کردم در یزد و برای بچه های یزد باید نمایش عروسکی کار کنم. به نظر من وقتی در مرکز استان فعالیت رونق بگیرد اثرات آن به شهرستان های استان می رسد. در یزد شرایط و فضای کار  نسبت به شهرستان های استان بهتر است.

 

۷- فضا و امکانات کار در زمینه نمایش به ویژه نمایش عروسکی در شهرستان ابرکوه، چگونه بوده و هست؟

در ابرکوه سالن مناسبی وجود ندارد. یک سالن اجتماعات قدیمی در اداره فرهنگ و ارشاد آن جا هست که آن روزها امکانات ابتدایی برای یک اجرای نمایش را نداشت!

 در یکی از مراکز کانون ابرکوه، بلک باکس کوچکی را طراحی و ساختیم و نمایش های عروسکی را آن جا اجرا می کردیم. گرچه همان سالن کوچک هم نور و صوت خوبی نداشت، و به دلیل ظرفیت محدود آن جا، بیشتر مخاطبان اعضای کانون بودند. فکر نکنم تا الان هم تغییری در آن سالن ها ایجاد شده باشد.

 

۸- عمده فعالیت شما در کانون پرورش فکری در چه زمینه ای هست؟

در کانون مربی فرهنگی هستم و از سی و چند فعالیت تعریف شده در کانون تقریبا همه را انجام می دهم. اما عمده فعالیت من در کارگاه نمایش کانون با برگزاری کارگاه های نمایش خلاق و نمایش عروسکی برای کودکان و نوجوانان 6 تا 18سال عضو کانون است. کارگاه نمایش کودک کانون یزد در حدود 90 عضو دارد که به صورت پیوسته در طول سال فعالیت می کنند و آموزش های تخصصی می بینند.

 

۹- ایده ی نمایش «رویای پرومته» از کجا آمد و چگونه شکل گرفت؟

در کانون، فعالیت ها بر پایه خلاقیت و با محوریت کتاب انجام می شوند و این البته بسیار نیکوست. باور دارم که مطالعه، آگاهی بچه ها را افزایش می دهد و خلاقیت، نگاه آنها را دگرگون می کند؛ ما به این دو اصل در کارگاه نمایش توجه ویژه داریم. کتابی با عنوان «دزد آتش» در کارگاه نمایش معرفی شد کتاب، نگاهی به اسطوره یونان، "پرومته" دارد. ایده ی رویای پرومته از این کتاب در ذهن اعضای نوجوان کارگاه نمایش شکل گرفت.

 

۱۰- چرا برای اجرا سراغ کاغذ رفتید؟ این ماده چه ویژگی مثبتی برای اجرای نمایش «رویای پرومته» داشت؟

همانطور که گفتم توجه ما در کارگاه نمایش به اجراهای خلاق است. در چند نشست نخست، پیرامون شیوه ی اجرا و تکنیک عروسک گردانی صحبت شد. در رویای پرومته ما به جهان امروز می رسیم با وقایع و اتفاقات بسیار که همه را بشر برای خودش رقم زده است. این وقایع در روزنامه ها چاپ می شوند پس روزنامه روایت گر همه آن چیزی است که بشر بر خود روا داشته است. روزنامه شاید نماد مدنیت باشد، مدنیتی که پرومته به انسان ها نداد!

همه این ایده ها باعث شد که متریال روزنامه انتخاب شود، و البته قابلیت هایی که این متریال در این شکل اجرا دارد بسیار خوب و قابل توجه است.

 

۱۱- گروه را چگونه انتخاب و با آن ها کار کردید؟ آیا پیش از آغاز به کار، آموزش دیده بودند؟

گروه از اعضای کارگاه نمایش کودک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان یزد هستند. تمرینات خوبی را در کارگاه نمایش انجام دادند، و «رویای پرومته» نخستین تجربه ی اجرای جدی آنهاست.

 

۱۲- فکر می کنید دلیل این که به بخش تجربه ی جشنواره مبارک راه پیدا کردید، چیست؟

جشنواره در بخش های صحنه، بخش بزرگسال، کودک و خانواده و بخش تجربه برگزار می شود و بخش دیگر، اجراهای فضای باز است. «رویای پرومته»  ابتدا در بخش کودک و خانواده پذیرفته شده بود که پس از بازبینی با توجه به شیوه خلاق در عروسک و عروسک گردانی و اجرا، نظر داوران و گروه بازبینی بر این شد که در بخش تجربه روی صحنه برود.

 

۱۳- آیا این گروه را حفظ می کنید یا در اندیشه ی آموزش و کار با گروه دیگری هستید؟

تا زمانی که اعضای این گروه در کارگاه نمایش حاضر شوند فعالیت عروسکی انجام خواهیم داد و البته که با گروه های دیگر نیز به یاری خداوند کارهای زیبایی روی صحنه خواهیم برد. هدف و آرزوی شخصی ام این است که گروه ها و نفرات زیادی در یزد کار عروسکی انجام دهند.

 

۱۴- نمایش عروسکی در تئاتر یزد چه جایگاهی دارد؟

تئاتر عروسکی در یزد متاسفانه به شکل حرفه ای دنبال نشده است. با وجود این که یزد، تحصیل کرده های خوبی در زمینه ی نمایش عروسکی دارد اما در دو سه سال گذشته  حتی یک کار عروسکی هم ندیدم!

تنها اجراهای عروسکی در جشنواره های دانش آموزی و کانون پرورش هست که معمولا  و متاسفانه، به اجرای عموم نمی روند و البته به لحاظ فنی جای کار هم دارند و با آموزش و مشاوره بعضا می توانند نمایش های خوبی باشند.

 

۱۵- شما چه پیشنهاد و برنامه ای برای پویایی این رشته ی نمایشی در یزد دارید؟

نمایش عروسکی در ابتدا باید معرفی شود تا با معرفی آن علاقه مندان به کار عروسکی وارد این عرصه شوند؛ سپس با آموزش و کسب مهارت، اجراهای عروسکی شکل گیرد تا جای این هنر ارزشمند و شریف، روی صحنه های تئاتر یزد خالی نباشد. امیدوارم دوستان بزرگوار یزدی که نمایش عروسکی خوانده اند در یزد، دست به کار شوند تا تئاتر عروسکی در یزد جان و رونق بگیرد. ما در کارگاه نمایش کانون  پرورش، همه ی خواسته، آرزو و کوشش مان این است که نمایشگران عروسکی را از سنین کودکی و نوجوانی آموزش دهیم تا در سال های آینده، بهره و نتیجه اش را ببینیم.

 

۱۶- علاقه شخصی شما به کدام یک از شیوه ها و تکنیک های نمایش عروسکی هست؟ چرا؟

تمامی شیوه های عروسکی ویژگی و جذابیت خود را دارند و دلچسب و زیبا هستند، اما علاقه من به اجراهای خلاق و متریال محور است؛ کارهایی که فکر تماشاچی مشغول کند. این اجراهای خلاق برای من بسیار انرژی بخش هستند .

 

۱۷- سخن پایانی؟

امیدوارم هنر شریف نمایش عروسکی جایش در صحنه های تئاتر یزد خالی نباشد و صحنه ها و تماشاگران با جادوی عروسک ها پویا و با نشاط و برقرار باشند.

من هم برای شما آروزی پیروزی و سربلندی دارم و مانند شما امیدوارم که نمایش عروسکی در یزد شکوفا شود.

 

گفت و گو از: علی رضا خورشیدنام