در حال بارگذاری ...

گفت و گو با معاون فرهنگی هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد

در روز دوم جشنواره «چترزندگی» فرصتی پیش آمد تا گفت و گویی با سید خلف حوتی نژاد معاون فرهنگی هنری اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان یزد درباره برگزاری نخستین جشنواره استانی نمایش های خیابانی با نام «چترزندگی» داشته باشیم. این گفت وگوی کوتاه را در ادامه بخوانید.

به گزارش تئاتر یزد؛ سیدخلف حوتی نژاد دارای پیشینه تئاتری در دهه 70 است و ارتباط خوب و دوستانه ای با هنرمندان نمایش استان یزد دارد.

 

1-  آقای حوتی نژاد؛ از جشنواره نمایش های خیابانی «چتر زندگی» چه خبر؟

- جشنواره چتر زندگی مانند بسیاری از جشنواره هایی که با موضوعی خاص توسط یک سازمان دولتی طراحی شده و با پشتیبانی همان سازمان، ارگان یا اداره هم اجرا می شود، شکل گرفته است، که بی گمان برای استان یزد اتفاق خوبی قلمداد می شود؛ البته این جشنواره یک ویژگی مثبت دارد که به آن اشاره خواهم کرد.

 

2-  ویژگی مثبت جشنواره «چتر زندگی» چیست؟

- نقطه مثبت و ارزشمند این جشنواره، واگذاری برنامه ریزی و سپردن اجرای آن به افراد متخصص و هنرمند است. همین که دولت هنرمندان را از خود بداند و به آن ها اعتماد کند و امور اجرایی را به این عزیزان واگذار کند، نشان از رویکرد مثبت دولتمردان در راستای تقویت و پشتیبانی همه جانبه از هنرمندان و رویدادهای هنری به شمار می رود.

من این رویکرد را شاخص ترین  نکته جشنواره «چترزندگی» می دانم .

 

3-  اداره متبوع شما در برگزاری این رویداد هنری چه نقشی را ایفا کرد؟

- هنگامی که اداره کل ورزش و جوانان، پیرامون برگزاری این جشنواره با ما وارد مذاکره شد، با توجه به این که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همه مباحث حوزه تاتر را به انجمن هنرهای نمایشی استان -که برگزیدگان هنرمندان تاتر استان هستند- واگذار کرده، قرار شده این جشنواره با کمک دوستان این انجمن و هنرمندان نمایش برگزار شود؛ از سوی دیگر چون دبیر اجرایی جشنواره آقای ندافی بودند که خودشان از هنرمندان خوب نمایش استان هستند و رابطه دوستانه ای هم با شورای انجمن داشتند، این همکاری و همراهی، خوب و سریع برقرار شد و تیم اجرایی و تخصصی انجمن به صحنه آمدند.

به نظر من اگر الان شاهد استقبال خوب هنرمندان از این جشنواره هستیم و همچنین برگزاری اجراها  یا نشست آموزشی به خوبی و با نظم پیش می رود، دستاورد همان اعتماد به هنرمندان و تعامل بین گروه های هنریست. اعتمادی که هم از سوی مجموعه فرهنگ و ارشاد بود و هم از سوی استانداری و مشخصا دفتر امور اجتماعی و فرهنگی و هم از سوی مدیران و مسئولان سازمان ورزش و جوانان.

افزون بر همه آن چه گفته شد، باید یادآوری کنم که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی با توجه به اینکه متولی اصلی مباحث هنری در استان به شمار می رود، در کنار برگزار کنندگان جشنواره، همه امکانات خود و حتی کارشناسان تخصصی خود را در اختیار ستاد برگزاری قرار داده است.

 

4-  تا کنون چند نمایش از کارهای جشنواره را دیده اید و کیفیت کارها و هم چنین برگزاری جشنواره در چه سطحی است؟

- خوشبختانه توفیق داشتم در نخستین روز جشنواره اجرای چند نمایش را ببینم که خوشبختانه با استبقبال خوب شهروندان یزدی هم رو به رو شده بود. می دانیم که نمایش های خیابانی با توجه به مولفه هایی که دارد می تواند به عنوان یکی از شاخص ترین هنرهای مردمی مطرح شود چون  در این گونه از نمایش با توجه به شیوه ی اجرایی آن، هنرمند به سراغ مردم کوچه بازار رفته و با آن ها ارتباط برقرار می کند.

نمایش خیابانی می تواند آدم هایی را با هنر نمایش آشنا کند که به دلیل وضعیت اقتصادی یا به دلیل گرفتاری کاری و یا دلایل گوناگون دیگر نمی توانند بلیط تهیه کنند و برای دیدن نمایش به سالن ها بروند. هنرمند در نمایش های خیابانی کوشش می کند تا خیلی صمیمی و خودمانی در کنار مردم قرار بگیرد و با شیوه خاص اجرایی  با مردم کوچه بازار بخندد و بگرید و حرف هایی از جنس مردم بزند.

 

5-  به عنوان کسی که دارای پیشینه تئاتری هست و از سوی دیگر سال هاست در زمینه کارهای فرهنگی هنری مسئولیت های گوناگونی را بر عهده داشته، چه پیشنهادی برای برگزاری دوره های آینده این جشنواره خیابانی دارید؟

 

به عنوان کسی که سال ها کنار بچه های تاتری زندگی کرده ام، همه تلاشم را می کنم که تا هنرمندان نمایش، غصه هایی که خودمان در زمان اوج محرومیت ها می خوردیم را نخورند!

 و اما نظر خودم در مورد جشنواره؛ من به طور کلی از برگزاری جشنواره هراس دارم، آن هم به دلیل جشنواره زدگی که سراغمان می آید؛ و دلیل دیگر این که پول و بودجه جشنواره می توان در مسیر دیگری هزینه کرد و نتیجه بهتر و بیشتری به دست آورد. هنرمندان جوان ما تشنه دانستن هستند، پس می توان گفت که آموزش، اساسی ترین سرمایه گذاری در این بخش قلمداد می شود.

امیدوارم جشنواره نمایش های خیابانی «چتر زندگی» بتواند به راستی محلی برا تبادل ایده و نقد درست آثار و البته آموزش باشد.

خوب است که مسئولان برگزاری این جشنواره برای دوره های آینده، رویکرد بومی سازی تاتر و بهرمندی از مولفه های فرهنگی خودمان را در پیش گیرند.

اگر چنین شود ما حتی شاهد حضور مردم در سالن های تاتر خواهیم بود؛ البته گاهی نمایش هایی در این بخش تولید می شود ولی کافی نیست! باید بکوشیم تاتری برای خودمان داشته باشیم؛ با ادبیات خودمان با نشانه های خودمان و با فرهنگ و باور و قصه های خودمان.

6-  سخن پایانی...

من هر وقت که نمایشی می بینم تا چند روز حالم خراب است! حالم از این جهت خراب می شود که چرا کار اداری باعث شده خودم را از حضور بر صحنه نمایش حذف کنم . گاهی که سالن شرف و هنر می روم دلم می گیرد؛ بگذریم ...

به همه برگزارکنندگان این جشنواره خوب و ارزشمند، خسته نباشید می گویم و برای همه هنرمندان خوب تئاتر استان، سربلندی و روزهایی خوب  آرزو می کنم.




نظرات کاربران