در حال بارگذاری ...
نقال ابرکوهی که در جشنواره لهستان درخشید:

به خودم می بالم که باعث افتخار ایران و ایرانی شدم

مسعود اکرمی، نقال هنرمندی است که چندی پیش به عنوان نخستین ایرانی و پس از ۱۴ دوره  راهی جشنواره "هنر قصه گویی" لهستان، شد. این جشنواره از ۶ تا ۱۰ آذر ماه ۹۸ (۱۷ نوامبر تا ۱ دسامبر ۲۰۱۹) در ورشو و دیگر شهرهای لهستان برگزار شد. با مسعود اکرمی، نقال نجیب و سر به زیر ابرکوهی، به مناسبت این که با دست پر و با افتخار از این جشنواره‌ها اروپایی برگشته  است،گفت و گوی کوتاهی انجام داده ایم که در پی می خوانید.

 خیلی خرسندیم که شما به عنوان یک ایرانی توانستید در جشنواره لهستان بدرخشید، خودتان چه حس و حالی دارید؟

- باورم نمی شود، حس خوب و غریبی دارم که به زبان نمی آیدخیلی خوشحالم که زحمات خودم و اساتیدی که برایم زحمت کشیده بودند به بار نشست؛ امیدوارم همه این بزرگواران مانند استاد حاج احمدعلی مهدی نژاد، مهدی صفاری نژاد و مرشد چایانی از من راضی باشند و هم چنین روح استاد شادروان مرشد ترابی نیز از این اتفاق شاد شده باشد.

 

 اجراهای شما در کجا بود و تماشاچیان از چه قشری بودند؟

- من غیر از نقالی برای جشنواره، ۳ نقل هم در بخش جنبی جشنواره و در ۳ شهر از شهرهای لهستان داشتم؛ همه اجراها داخل سالن بود و تماشاچیان هم از همه قشری بودند، شهروندان لهستانی و هنرمندان شرکت کننده در جشنواره.

 

برخورد این تماشاگران با هنر نقل و نقالی ایرانی چگونه بود؟

- خوشبختانه و برخلاف تصورم، هنرمندان و تماشاگران این جشنواره، با شاهنامه و داستان های شاهنامه و نقالی، بیگانه نبودند! بسیاری از هنرمندان با داستان های شاهنامه، مانند "رستم و سهراب" آشنا بودندپس از یکی از اجرها، خانم "اَگنی اِسکا" دبیر جشنواره، از من خواست تا یک نقل دیگر هم اجرا کنم، این که چه داستانی را نقل کنم به پرسش گذاشته شد، که یکی از تماشاچیان "بیژن و منیژه" را در خواست کرد؛ خیلی برایم جالب بود، و من این داستان را نقالی کردم.

 

 حال و هوای خودتان هنگام نخستین اجراها چگونه بود؟

راستش را بخواهید، خیلی دلشوره داشتم، ولی خوشبختانه پس از نخستین اجرا، نگرانی و دلهره ام روز به روز کمتر شد تا جایی که از اجراهای ۲ شب آخرم خیلی راضی بودم.

 

 اجرای ویژه داوری، چه روزی بود؟

- اجرای پیش از شب پایانی، ویژه داوران بود و اجرای شب پایانی هم در موزه فرش انجام شد که هر دوی این اجراها، به نظر خودم خوب بود.

 

مترجم یا همراه و همکاری هم داشتید؟

بله، آقای داریوش رسولی، به عنوان نوازنده، همکار و هم گروه من بودند و آقای دکتر "آلبرت کاواسکی" که دارای ۲ گواهی نامه دکترای ایران شناسی و ادبیات فارسی هستند، به عنوان مترجم در کنارم بودند که جا دارد از هر دو بزرگوار صمیمانه سپاس گزاری کنم.

 

پس از هر اجرا، بیشتر با چه پرسش های رو به رو می شدید؟

- بیشتر پرسش ها درباره شیوه اجرا، کاربرد و خاستگاه چوب دستی نقال (مطراق)، فرم لباس، شاهنامه و شخصیت حضرت فردوسی بود.

 

 تماشاگرانکدام نقل را بیشتر پسندیدند و خودتان از کدام اجرا بیشتر راضی بودید؟

- تماشاچیان، بیشتر نقل "رستم و سهراب" و پس از آن سیاوش را پسندیدند و خودم از اجرای نقل "سیاوش" راضی بودم.

 

 از برگزاری آیین پایانی جشنواره بگویید؟

- آیین پایانی جشنواره، در قالب یک ضیافت شام برگزار شد، برگزیدگان رتبه بندی نمی شدند، در آیین پایانی مشخص شد که من، "جان بلیک" از انگلیس و هنرمندی به نام دیوید از فرانسه به عنوان بهترین های این دوره از جشنواره برگزیده شدیم.  جایزه هم به صورت نقدی پرداخت شد.

 

 اگر سخن ناگفته ای هست، بفرمایید؟

- من هم از شما و همراهی تان سپاس گزارم، و باید بگویم، به خودم می بالم که باعث افتخار ایران و ایرانی شدم و نیز خیلی خوشحالم که در جشنواره فرصتی پیش آمد تا بتوانم اجرای نقل "سیاوش" را  به روان پاک  شادروان مرشد ولی الله ترابی پیشکش کنم.

 

گفت و گو: علیرضا خورشیدنام




نظرات کاربران