انتقاد از رفتارهای متظاهرانه همراه با ریا و تزویر

بازی (بطری بازی) مانند خیلی از خرده فرهنگ های وارداتی و به دلیل انحرافات زیاد و تضادی که با فرهنگ رسمی و اصیل جامعه ما دارد می تواند عامل اصلی در گسترش عادات و رفتارهای ناپسند و غلط در جامعه باشد اما آنچه از نمایش بطری عاید مخاطب می شود نگاهی تازه به آسیب های بزرگ اما ناپیدا از چشمان مردم است و شاید نویسنده (سعید نیکورزم) هر کدام از این دانشجویان را  نمادی می داند از یک گروه و طبقه اجتماعی در جامعه!

همان طور که شخصیت مجتبی می تواند نماینده قشر مذهبی خاص باشد، جواد هم می تواند نماینده بخشی از این اجتماع بی رحم باشد که همواره نادیده گرفته شده و حرف اصلی نویسنده انتقاد از رفتارهای متظاهرانه همراه با ریا و تزویر از سوی آدمهایی است که قرار است فردای این جامعه را بسازند .

دانشجویانی که قرار است برای امتحان اخلاق آماده شوند؛ با بی اخلاقی و رفتارهای زننده، در زندگی واقعی هم  اخلاق را کنار گذاشته اند و بنا بر افشاگری های  «شایسته» همگی مستحق مجازات هستند! و در پایان این سوال در ذهن مخاطب نقش می بندد که: چرا شخصیت مثبتی در میان این جمع دانشجویی نیست! اگر این نگاه را تنها به ذهنیت بدبینانه نویسنده نسبت ندهیم؛ جامعه ما با یک فاجعه وحشتناک و سونامی فرهنگی روبروست!

نمایشنامه بطری علیرغم دیالوگ های حساب شده و منطبق با جایگاه اجتماعی افراد، دچار یک آشفتگی درونی است که شاید ریشه در ارزیابی عجولانه شخصیت ها داشته باشد . شاید اگر  پایان نمایش به شیوه ای دیگر به جز متوسل شدن به صدای شخص غایب در صحنه اجرا می گردید و شخصیت «شایسته»  عینیت بیشتر( حضورفیزیکی برصحنه) داشت و متن نمایشی متفاوتی در اختیار کارگردان قرار می گرفت  مخاطب با نمایشی تاثیرگذارتر مواجه میشد.

با تمامی این توضیحات،  نمایشنامه بطری نشان دهنده نگاه کنش گرانه نویسنده به جامعه امروز است و ذهن خلاق و جسورخالق این اثر نمایشی قابل تقدیر! همان طور که کارگردانی «روح الله کوشا مقدم» در نمایش بطری نشانگر شناخت عوامل نمایش و درک و تحلیل صحیح از نمایشنامه بطری است. بازیگران نمایش بطری نیز نشان دادند که ظرفیت های بالایی برای همراه کردن مخاطب با خود دارند.. .